ne sesimi duyan var ne uzanan ellerimi bir tutanım var
haykırsam feryat etsem duyan olurmu..?
yolsam saçlarımı bir yararı olurmu bu halime
gün qeçtikce eriyorum bitiyorum tükeniyorum
acaba bu halimi bir qün qören olurmu yeter artık bende insanım
şu qeçn yaşımda isyankar oldum hayata, kalmadı qücüm artık
ne para nede pul benim tek beklentim bir mutluluk bir ilqi
yoruldum artık anlatamıyorum insanlara derdimi tasamı
yaşayamıyorum hayatı çıkış kapısı arıyorum bu bataklıktan..
sevdiklerimi kaybettim birer birer sevenim yok bu yalan dünyada
dost bildiklerim sırtımdan vurdu ummadığım anda bir tekmede onlar vurdu
suçmu lan sevmek sevdiğin uğuruna can vermek suçmu
sevene böylemi yapılır sizin adaletiniz bumu
ben doğduğum gün ölmüşüm kalbim atsada hayatı yaşayamıyorum
seni buldum işte o qün yedinden doğdum yeniden açtım qözlerimi hayata
söz vermiştin hep yanımda olucaktın bırakmayacaktın ellerimi
hatırlarmısın bir qün yağmur yağmıştı sırılsıklam olmuştuk ikimizde
bir durağa sığınmıştık yağmurdan saklanmıştık üşüyoduk
sarıldın bana kalbim yerinden çıkıcak diye korkmuştum o an
birden üşümem qeçmişti heycandan sıcak basmıştı beni
şimdi anlıyorum ki o qün yine kullanmıştın sen beni
aşkımı hiçe sayıp gönül eylendirdiğin qibi üşümemek için kullandın beni
ama kim oyuncak ki sen oyuncusun sence benmi kaybettim senmi
sanma bidaha bulursun seni ölürcesine seveni ölmeden qiydirdin bana kefeni
sakın aklına qetirme adımı aklını alırım sanmaki hesabını sormayacağım
o qüzel yüzünün altına meğer bir şeytan yatıyormuş bunu qeç anladım
sen hayata döndürmüştün beni yaşama sevincim olmuştun
şimdi sen öldürdün beni sebebim oldun aşkımın katilisin qözümde bir hiç oldun
hani sana demiştim ya qülüm ben seninsiz bir hiçim diye hatırladın mı
şimdi sana son sözüm BEN SENSİZ BİR HİÇSEM SEN BENSİZ BİR HİÇ BİLE OLAMAZSIN...! |